Bas de Bruijn en Anna Woudstra zijn de ouders van Romy (21 maanden) en Maeve (7 weken). Ze hebben heel wat ervaring met het uitwisselen van gegevens. Zo zijn ze verhuisd, hebben tijdens de zwangerschap een lange reis gemaakt én zijn gewisseld van verloskundige praktijk. De ene keer liep het heel soepel, terwijl een andere keer gegevens ‘zoek’ raakten.
Toen Anna zwanger werd van Romy woonden ze in Hoofddorp. Na een lange buitenlandse reis verhuisden ze naar de Noordoostpolder. “De gegevens over mijn zwangerschap wilde de verloskundigepraktijk uit Hoofddorp niet zelf doorsturen naar onze nieuwe verloskundige. Ik moest ze persoonlijk opvragen, kreeg foto’s van de gegevens en nam ze mee naar de verloskundige.” Dat was een heel andere ervaring dan toen ze in de regio Apeldoorn van verloskundige wisselden tijdens de zwangerschap van Maeve. Anna: “Ik belde om te informeren of er plek was én zonder dat ik al weg was bij mijn vorige verloskundige konden ze al gegevens over mij inzien. De informatie was hetzelfde en ze gebruikten hetzelfde boekje.”
Gegevens
Tijdens de zwangerschap van hun jongste dochter gaf de verloskundige aan dat er op basis van de bloedwaarde sprake was van een mogelijk complicatie bij Anna. “Ik vroeg daarom bij de verloskundige al mijn bloedwaardes op, maar kreeg alleen de afwijkende bloedwaarde. Pas toen ik 37 weken zwanger was – en dus thuis mocht bevallen – kreeg ik een papier mee met al mijn waardes.”
Aan het begin van de tweede zwangerschap liet Anna nog bloedprikken in hun oude woonplaats. Bas: “Er werd gezegd dat de uitslagen zouden worden doorgestuurd. Dat zou helemaal goed komen, maar uiteindelijk had de verloskundige niks ontvangen. Er is toen heel wat rondgebeld over waar de gegevens zouden moeten liggen.”
Digitaal
“Ik heb in mijn werk veel organisaties van binnen gezien en ik snap dat het belangrijk is om de gegevensuitwisseling te verbeteren. Het is ook wel een beetje beroepsdeformatie, want ik ben altijd bezig met processen en hoe dingen werken. Daarbij verdiep ik me graag in de techniek. Bijna alles kan tegenwoordig online. Onze generatie weet echt niet anders meer”, vertelt Bas. Er zijn handige apps die het stel gebruikte tijdens de zwangerschap, bijvoorbeeld om de groei bij te houden. Over het Mijn Kind-dossier van de Jeugdgezondheidszorg zijn ze erg enthousiast. Anna: “Daarin kun je de ontwikkeling mooi volgen en staat alle informatie overzichtelijk bij elkaar.” En ook met de kraamverzorgende ging het contact soepel. “Tijdens de bevalling had ik via de app contact. Dat ging heel prettig”, vertelt Bas.
Herhalen
Waar beide ouders zich nog het meest over verbaasden, was de tijd die het kost om telkens vooral standaard informatie over te dragen. Bas vertelt: “De intake bij de verloskundige voor de zwangerschap van Maeve duurde een uur. Het merendeel van de tijd ging het daarbij over de AVG en niet eens over de zwangerschap of de vorige zwangerschap.” Ook na de bevalling, bijvoorbeeld bij de overdracht naar de jeugdgezondheidszorg. “Er staat van alles in het dossier, maar we hebben twee keer alles over onze gezinssituatie, werk, familiegeschiedenis moeten vertellen. Dat voelt dan best een beetje ongemakkelijk”, vervolgt hij. “Als vader viel het me op dat iedereen uitgebreid de tijd nemen in de kraamtijd. Je ziet dan veel verschillende mensen en telkens zijn er dezelfde vragen. Dat was intensief en ik was er op een gegeven moment wel een beetje klaar mee. Dat kan vast anders”.
Tips
Voor zorgverleners en zorgorganisaties hebben Anna en Bas nog een paar tips. Bas: “Het zou fijn zijn als je zelf jouw gegevens eenvoudig kunt inzien. Dan kun je ook checken of het klopt én je hoeft ook niet alles opnieuw te vertellen. Maar ook dingen als met wie heb ik wanneer een afspraak. Ik was regelmatig het overzicht kwijt.”
“Ik wist helemaal niks over zwangerschappen toen ik zwanger werd van Romy. In de bijsluiter van de zwangerschapstest stond dat je contact op moest nemen met de huisarts. Toen ik daarmee contact opnam, feliciteerde de assistente me. Ze vertelde me dat de huisarts dat ook zou doen, maar dat ik toch verder niet bij hen moest wezen. Het proces is dus voor iemand die er niet mee bekend is niet duidelijk. Bij wie kun je nu voor wat terecht”, vult Anna aan.